DECEMBER
30122023
het fietspad richting ijspiste
oesj was ik weer verdwaald
hoe ik me alsnog vergiste
en had een hoge prijs betaald
dus ging ik afbetalen
Antwerpen tussen dokken
maar bleef daar maar verdwalen
wind blaast me van mijn stokken
o wacht
die heb ik nodig
om verder af te dalen
al lijkt het overbodig
ben alweer aan 't verdwalen
in liedjes voor een stille nacht
maar kan ze niet vertalen
dons onder mij voelt lekker zacht
jaja goed geraden
zelfs dromend ga 'k verdwalen
maar dan plots toch een licht
witschijnsel tussen bomen
dat glijdt over de pist
verdwaald weer thuisgekomen
30122023
ze zaten druk te wringen
ja tuurlijk om ter hardstststststtsts
wie laatst lacht zal vast winnen
en klinkt waarschijnlijk 't allerzachtst
nu zitten ze nog opgepropt
als lettertjes van 't alfabet
dat proppen is zonet gestopt
had eventjes niet opgelet
ééntje was er gesprongen
wat an'dren volgden snel
om woorden te gaan vormen
ik keur ze goed
dan weer een rel
een paar zaten nog vast
en vonden dat niet fijn
bevrijd ze
vraag alvast
maak mij dan maar een mooi refrein
't refrein is nooit gekomen
plots hadden ze geen zin
maar wel in mooie dromen
zoekende naar een nieuw begin
29122023
Roxanne
en haar rood licht
the sound of the Police
iemand slaat voor mij deuren dicht
ik open ze
en roep dan freeze
ik kijk snel om het hoekje
zie nog net iemand lopen
check het instructieboekje
een vogel uit de tropen
echt wat een vreemde eend
en wat een rare plek
trekt 1 poot in
versteend
en gaat dan voluit op zijn bek
die ouwe gekke Donald Duck
nonkeltje kwik kwek kwak
bijt duidelijk al zijn tanden stuk
veert recht en gaat dan uit zijn dak
fjIUJF%NJX?XDJO daqc, ddfjqsj
mwlkdopAZDNA ICFDQNDXQKJ
DLKJSQDjqqdhzdZUERAZQKJSDX
KJXDQSdSQDKCNjdQSJDJQDJQ
echt waar daar snap ik nikske van
wat een kwett'rend gedoe
het taaltje van de eendenclan
en trek dan snel de deur weer toe
29122023
de wind blaast me weer achterwaarts
tiens is dit het begin
het leek op juli
maar al maarts
of eerder een aprilse gril
29122023
de dagen klonken tijdloos
muziek
vervlogen tijden
jukebox
gebeat
de oude doos
en strijken langs wat snaren
i love it
amoureus
mijn Muse
soms loeiharde gitaren
misschien wat rap
en dan weer blues
van de voorbije jaren
28122023
in tegenlicht een felle faar
ik zie geen steek voor ogen
voorzichtigkes vraag
iemand daar
mijn hartslag gaat verhogen
zie schimmen in wit schijnsel
kan ze niet definiëren
getuige van het schouwspel
dat lijkt te escaleren
en dan voel ik de angst
ze sluipt echt dichterbij
misschien een megavangst
een knal
en dan een schietpartij
zou toch maar beter vluchten
maar kom niet in beweging
gewond
hoor iemands zuchten
en smeken om vergeving
alsof dat zomaar kon
de faar gaat plots weer uit
besef wat ik zonet verzon
maar ga wel lopen met de buit
28122023
een hapje uit de maan
wie weet heeft het gesmaakt
de wind blaast
kraait een haan
een tak breekt
terwijl hij nog kraakt
ik puf want ik moet stoempen
winter
zweet me te pletter
motorgeronk & doempen
lichtflitsend en geknetter
straten nog steeds verlaten
fiets richting eindejaar
en denk soms in hiaten
terwijl ik naar oneindig staar
en dan voel ik de ruk
wind schudt me heen en weer
ik denk dan maar op goed geluk
en kribbel het ook zomaar neer
27122023
alsof tijd niet kon wachten
en stiekem verder gleed
wegglijden in gedachten
en zo voorbij
nog voor je 't weet
bijna achter de rug
wat tellen
bijna klaar
blikken dan heel graag t'rug
op wat alweer
toch een gek jaar
zo van die mooie dingen
toch liep het soms ook fout
of ging ik het verzinnen
al sprokk'lend tussen kreupelhout
iets had me zwaar gegrepen
geen auto
oef
geen ongeluk
en had ze vaak genepen
door chaos en door snelheidsdruk
dus hul ik me in stilte
en minder aan de vaart
waar parelhoentjes wilden
een zalmforel zwaait met zijn staart
en duikt dan onder
uit
gevangen in een plons
een zwijntje met zijn lange snuit
een kanskaart of algemeen fonds
26122023
ik lijk hier wel alleen
haast niemand op de baan
een licht dat volrond scheen
ik blik omhoog
knipoogt de maan
ik zie wolkjes verschuiven
misschien een grijze dag
moet snottebellen snuiven
kriebelt mijn neus
schiet in de lach
moet nu ook heel fel niezen
zakdoekje dat al plakt
ik wil het beeld bevriezen
de maan die alsmaar dieper zakt
24122023
tijd tiktakt weg naar kerstavond
daarna naar stille nacht
iemand die dat bijzonder vond
iemand die ergens op me wacht
bijt in gewonnen brood
en heb niets te verliezen
mijn honger was niet groot
buiten ook niks te vriezen
niet wit maar warm groen
bloemperken vol van regen
kakelt een stresskalkoen
als z'em nu maar niet wegen
de nacht klinkt mooi
niet vals
merk fonkels aan de hemel
vallend
of sterrendans
links rechts en vol gewemel
ik heb geen nood aan feestgedruis
doe mij gewoon maar chill
wat zetelhangen
zalig thuis
jawel
dat is wat ik écht wil
21122023
20122023
20122023
ik loop te dromen door het woud
tussen heel gekke bomen
een silhouette in kreupelhout
zou hier echt iemand wonen
ooo waaauuuuuw
kijk daar een hert
vermomd in dorre bladeren
me soms de weg verspert
wil het bos zo omkaderen
een omgevallen stronk
zijn voetzolen pekzwart
hoor ik daar nu geronk
midden in 't bos
het kloppend hart
vlakbij zie ik een spoor
ééntje dat ik niet ken
daarbij lichtjes geritsel hoor
alsof ik plots onzeker ben
360°
loer ik van boom naar boom
en ga me niet verraden
maar blijven hangen in een droom
19122023
18122023
het leek een soort van moddercatch
gedabber door het slijk
hartslag versnelt
kijk op mijn watch
doch beter uit mijn doppen kijk
geglibber en geglij
en bijna uitgeschoven
het wandelpad niet wandervrij
sluip tussen boom en loven
geritsel tussen takken
voel me een beetje vreemd
de zon die al gaat zakken
en dan
OESJ
heb ik me dat nu ingebeeld
en dan sta ik plots standbeeldstil
hoorde ik nu geknor
het bos dat maar niet zwijgen wil
een tak die kraakt
dat smaakt vast dor
& dan zie ik de kudde
ze één voor één verschijnen
en met hun buiken schudden
de bende everzwijnen
17122023
BLIJ WEERZIEN!!!
16122023
16122023
dit is mijn eerste zin
de djingels bellen in mijn hoofd
een weekje met verlof
doemdenken in de kiem gesmoord
de slakken spurten in den hof
mmmmmmmmmmmmm
ik wil er wel in bijten
en denk aan karakollen
glu-liedjes
in ijstijden
& zalig rollebollen
de winter wordt misschien niet wit
niet meer al sinds wat jaren
seizoenen op een dolle rit
een boot gaat op ijs varen
verstop me in een bos
waar niemand me kan vinden
en laat de dingen los
maar zeker nooit mijn vrienden
ik kou
ik kauw & smaak de slak
ze proeft een beetje taai
toch glijdt ze vlotjes binnen
bij koffie en een Lierse vlaai
zo verzet ik mijn zinnen
dit is mijn eerste zin
zoals de A in 't alfabet
vooraan
als in 't begin
maar had dus nu mijn zin verzet
15122023
de ochtend winterzacht
ik hoor een gek geluid
een ijsbeer met een dikke vacht
heeft het te heet
en kleedt zich uit
waw die zit strak in 't vel
hij heeft zin in een plons
fluit deuntjes van Jacques Brel
al paraderend zonder dons
genietend van het zonnetje
kijk uit
want hij gaat springen
en doet dat in een bommetje
los tussen wat berinnen
gaat zich zot amuseren
leert crawl daarna ook vlinderslag
in onbevroren meren
ontdooien op een winterdag
14122023
gluur binnen in een huis
een boom staat er versierd
slingers ballen wat plusj gepluis
hier wordt straks vast groot feest gevierd
er liggen ook veel pakjes
in strikjes lussen linten
iemand op hoge hakjes
kleurig roodgroene tinten
knaapjes zijn niet te temmen
schreeuwen hun stem kapot
en niet meer af te remmen
hun zang lokt mensen uit hun kot
gezellig samen naar de mar't
wat kerstsfeertjes gaan snuiven
het stadscentrum, het bruisend hart
de boom gaat al wat ruiven
en zakt vast door tot 't eindejaar
iemand plukt de boom kaal
champagneglaasjes staan al klaar
en ook klaar voor een nieuw verhaal
13122023
nog niet eens halverwege
na een minuut of acht
woorden die maar niet zwegen
de aap die nog een beetje lacht
maar schudt me dan wel wakker
net op een druk kruispunt
daar staat een arme stakker
bedelend
doch hem niets gegund
wie heeft er nu nog cash op zak
had hij dat maar geweten
op zoek naar huis
één zonder dak
alsook zonder wat eten
het beeld is best heel schrijnend
maar ook moderne taal
hoe iemand droef wegkwijnend
verdwijnt in een heel triest verhaal
13122023
iemand trekt aan mijn mouw
het is een klein gek aapje
dat knabbelt aan een touw
trekt zo meteen een gaatje
de draad wordt alsmaar langer
ik rol 'm netjes op
de trui op een kleedhanger
plots korter dan een minirok
de poes speelt met de wol
ik denk
'gij halve garen'
hoe lang houdt ze dit vol
strijkend door katteharen
de aap lacht zich een bult
ja zelfs bijna een breuk
zowaar zijn eigen schuld
de spin écht waar vindt dit doodleuk
ga opnieuw vlijtig breien
de aap zal het berouwen
de kat komt alweer vleien
maar dan 1 zonder mouwen
12122023
eentje was vast genoeg
doch begon aan een tweede
gedachten 's morgens vroeg
met of soms zonder reden
wat letters van het alfabet
vervormd tot basic woorden
een sprongetje van dolle pret
als ze wat teksten scoorden
dan staar ik op blanco papier
het schrijven met een zwarte bic
de rit duurt 2x een kwartier
benieuwd hoe ik ze nu rangschik
12122023
tiktak weg tikt de tijd
soms snel en opgewonden
mijn sprookjesoma en de geit
gezocht maar niet gevonden
sta ergens in een hoekje
tel omgekeerd tot tien
draai me om
roep
ik zoek je
want wie niet weg is
was gezien
bimbam de klok gaat slaan
exact op ieder uur
grootmoe heeft vast oordopjes aan
de staande klok
staand bij de buur
ik lees maar kan niet vinden
in hoekjes en in kantjes
een wolf wil me verslinden
oma met grote handjes
de klok maakt me niet wijzer
het is nu kwart voor elf
mijn denken wordt steeds grijzer
heb grote praatjes in mezelf
ik schrik om 123 bedot
hadden zichzelf dan maar bevrijd
zaten lang in de klok verstopt
die tikt verder
verder in tijd
11122023
de kerst verlicht kom in de sfeer
de wind waait heel hard tegen
het is vandaag wel zachter weer
voorlopig nog geen regen
maar die is wel voorspeld
ik voel de bui al hangen
fiestend tussen het veld
en laat me daar weer vangen
druppelsgewijs word ik kletsnat
mijn kleren uitgewrongen
kruip thuis in een vol snikheet bad
en kersliedjes gezongen
de sfeer die zat dus goed
een welverdiende tien
centjes geworpen in een hoed
en van verre een ster gezien
11122023
ik hoor een wijzer tikken
seconde na seconde
en wil de tijd inpikken
start weer een nieuwe ronde
op klokslag kwart na zeven
de brievenbus
papier karton
een doos achtergebleven
die woog als lood
ik denk een ton
zo weegt de ochtend wel zwaar door
slechts 3 minuten later
het tikken achter mij nog hoor
de klok wijst naar de dader
waar is onze sterke jerom
die maakt wel korte metten
de tijd tikt verder als een bom
ik durf 'm niet verzetten
toch wordt die dan plots t'ruggedraaid
sluip achterwaarts weer binnen
en had het in mijn hoofd gehaald
dit plaatje te verzinnen
10122023
ik zocht
vond enkel scherven
die brengen vast geluk
en gaan geen pret bederven
mijn glas kan alvast niet meer stuk
10122023
er zit een tekstje in mijn hoofd
het wil daar niet meer weg
gaat steeds met mij in dialoog
heel scrupuleus
geen overleg
het tekstje vraagt wat ik daar deed
ik liep tussen wat velden
waar ik steevast de hooiberg meed
die zat bomvol kopspelden
ik had daar niets te zoeken
een onbegonnen werk
snuister liever in boeken
wie weet van eigen merk
zo lees ik weer in knooppunt vijf
de bladwijzer bleef steken
straks ga ik hem vast weer te lijf
........
ow laat me toch uitspreken
mijn boekje in de bergen
ging het misschien te buiten
in sneeuw een boodschap kerven
pluk klaver
schop
en ruiten
the joke
het hartenjagen
beland bij Isidoor
respect
hij stelt geen vragen
mijn hoogtevrees
het dode spoor
de tekst blijft maar vertellen
denkt lang nog niet aan zwijgen
ik kan ook wel voorspellen
zolang ik 'm laat blijven
09122023
er was iets met de duisternis
er was wat aan de hand
ik zocht naar de betekenis
naar een soort cauZalig verband
maar ik kan het niet vinden
hoe naarstig ik ook zoek
om dingen te verbinden
zelfs niet als ik veel harder roep
ik krijg het maar niet uitgelegd
het telkens weer niet klopt
had misschien beter niets gezegd
het antwoord net voor 't einde stopt
dus hul ik me in zwijgen
het vraagstuk ongebonden
kan het niet gerijmd krijgen
& heb het niet gevonden
08122023
een buske vol van elentriek
een man
een zware koffer
beoefen hersengymnastiek
dat vind ik vast veel toffer
wat prutsen aan een schakelaar
hocus spook kuskes
PATS
ha daarom was die man dus daar
iemand zat zonder
in de rats
geknipper in wat draadjes
verbindt eerst rood met geel
slurpt koffie met veel praatjes
de deurbel gaat
ping
ping
een mail
de man met gouden handen
de beeldbuis floept op één
lampen die weer gaan branden
verdween in 't licht dat opnieuw scheen
08122023
kon ze nog net ontwijken
daar lag een dooie muis
te liggen zoals lijken
en kwam hélaas? dus niet meer thuis
08122023
ik dacht eerst aan gemiezer
hoor dan hatsjie hatsjoem
wie is die maffe niezer
de spetspatdruppelkampioen
07122023
het pad lag vrieskraak droog
dat was heel ongewoon
de maan fel aan de hemelboog
iemand veegt snel het stoepbord schoon
dan zie ik pas met krijt
geschreven door een kind
blijf hier verleden tijd
blijf hier
tot ik mijn toekomst vind
en dan de emmer water
die spoelt de woorden weg
ijsvormend niet veel later
bevriest in stilte wat ik zeg
ik heb je tekst gezien
hij is ook blijven hangen
treffend en bovendien
heel gul
vol warm verlangen
07122023
de sint was gepasseerd
wat hebben we weer dol gesnoept
niet om ter min
maar om 't er meest
daarna lekker gulzig geboerd
ség waar zijn uw manieren
gedraag u strakskes op het feest
eerst nog de kerst versieren
dat lijkt me nog steeds om 't er 't meest
06122023
een voertuig op de weg
vertraagt
knippert 4 pinkers
een dringend plaske
motorpech
zoek mede maar vind klinkers
gestrand op de kasseien
staat daar al heel lang stil
misschien een potje vrijen
wat kusjes hier
liefde nog pril
oliebollenverversen
de speeltijd is gedaan
onder een boom met kersen
zie nog altijd vier pinkers gaan
de knipperlichten gaan plots uit
steek net langs links voorbij
een blikje werpen door de ruit
scheurt raak'lings weg vlak achter mij
ik zoek opnieuw naar woorden
gewoon maar wat verzinnen
zijn knalpot nog steeds hoorde
of an'dre gekke dingen
05122023
mijn neusje zit vol snot
ga snottebellenblazen
daar ploft er één kapot
dan gaat het me verbazen
teken een snor van slijm
zoek naar iets om te snuiten
het vodje veel te klein
nies mijn doekje te buiten
zoals bij lijntjes kleuren
handzeept
blijft alles plakken
maar ook weer lekker geuren
ik heb het zwaar te pakken
05122023
een lichtbundel stormt op me af
zie niet goed wat het is
het tegenlicht is veel te straf
verblindend in de duisternis
05122023
het land kreunt onder file
vol dichtslibbende wegen
op 2 of op 4 wielen
met de stroom mee of tegen
bij rood licht blijf ik staan
misschien een tweede keer
iemand laat me beleefd voorgaan
een gentlevrouw of gentleheer
we zijn massaal alsook mobiel
verplaats punt A naar B
in regeltjes
of eigen stiel
bewegend door de mensenzee
het gaat geen sikkepit vooruit
hoe graag je dat ook wil
elektrisch
en zonder geluid
bumperklevend valt alles stil
04122023
een poedelnaakte witte hond
een ijsbeer voelt zich vrij
het wintert weer
blozend gezond
mijn dekbed slechts een lichte sprei
waarin ik me heb opgerold
nog warmweg lig te dromen
ijs dat alweer tot water smolt
waar beekjes ka'bblend stromen
de kamer hangt nog in de nacht
ik snurk nog even voort
maar lig daar eigenlijk in de wacht
tot de wekker mijn rust verstoord
04122023
zie lichtjes in de duisternis
ze komen dichterbij
vlakbij zie ik pas wie het is
en rijden dan weer weg van mij
04122023
amai amaikes het was fris
de maan scheen door de bomen
spartelt een diepgrvroren vis
de sint die nog moet komen
er viel een heel dun laagje sneeuw
het land zag nog wat wit
de maandagochtend in een geeuw
stampvoetend op mijn fietske zit
het fietspad was niet vrij gemaakt
de paadjes lagen glad
vast ergens een ijsplek geraakt
want plots ging het boem knots patat
03122023
hoor ergens ver sirenes
ze loeien door de dag
ik denk 'het is vast menens'
iemand die op een brancard lag
geschoven op een ijsplek
molenwiekt
houdt zich tegen
maar gaat hélaas toch op zijn bek
zit daarom nu verlegen
kajietend om zijn schouder
want die is vast gebroken
proppen 'm in zo'n houder
hij moet het zwaar bekopen
ik wens 'm een spoedig herstel
het komt zeker weer goed
en bibber verder uit mijn vel
dit is wat winter met je doet
03122023
de winter strooit ijskoud mooi licht
en glijdt over de daken
mijn blik op oneindig gericht
bij woorden die me raken
dan voel ik plots de koude
alte of niettemin
en fluis'trend toevertrouwde
de stilte bij een nieuwe zin
01122023
het is alweer de laatste maand
de laatste van het jaar
de feestvreugde al ingedaald
zetten nog snel ons schoentje klaar
ik heb ze alvast opgepoetst
ik was dan ook heel braaf
de sint die door de schoorsteen roetsjt
zijn paard hinnikt
in stil gedraaf
mijn moeder en haar hersenpan
kruipen nog graag op 't dak
vermomd als een goedheilig man
steekt ons plezierig in de zak
bedolven onder snoepgoed
doe ik mijn hoedje af
haar mijter hangt nog onder 't roet
wat zij nog doet dat vind ik straf