FEBRUARI
29022024
ik was al aan prins Boudewijn
toen mijnen euro viel
zou er iets aan het handje zijn
deed ik het nog met hart en ziel
of was ik het vergeten
was het nog wel spontaan
ik zou 't begot niet weten
en weet ook niet meer wat gedaan
ga weer in de black out
de tunnel waar ik onderdook
heel donker en ijskoud
het er ook wel eens muffig rook
dus hap ik snel naar lucht
en snel de tunnel uit
ik lijk wel op de vlucht
pas veel later
bekend geluid
ik juig hiphip hoera ja ja
als muziek in de oren
klankbord nights of cydonia
verdwaal
en ook verloren
28022024
de zon was al klaarwakker
de dag breekt door het raam
voel toch een klein gesakker
de kou had voor de deur gestaan
gekrabbel aan een laagje ijs
het land ligt diepgevroren
de hemel klaart een beetje grijs
en kan vogeltjes horen
de vorst bijt in mijn tenen
iemand fietst billen bloot
een kind verkleumd
gaat wenen
en krijst zijn stembanden vuurrood
het weer heeft me verrast
mijn hoofd hing vol met lente
die was ook al te gast
in dagen die zich lengden
maar eerst nog wat gebibber
vol dolle winterpret
achter mij luid gegibber
nog snel een mutske opgezet
27022024
voor mij een grote opligger
de weg compleet versperd
ik voel me klein
hij veel bigger
plots denk ik aan oom Dagobert
dat nonkeltje te rijk
waarom ik daaraan dacht
al ploe'trend door het slijk
de opligger met zware vracht
die rijdt zich heel'maal vast
zijn wielen slibben door
trekt alle remmen uit de kast
bedelft me onder modderspoor
27022024
ik kan bijna vertrekken
vertrekken zonder lichtjes
de dag wat langer rekken
herken bijna gezichtjes
slechts paar dagen geleden
waren we maar contouren
die door het duister reden
& donkerweg vervoeren
in amper een secondje
meteen klaarlichte dag
dus fiets ik nog een rondje
daar waar ik de gezichten zag
26022024
ik droom over een regenbroek
de ochtend
ik sta op
& ben percies nog steeds op zoek
de ochtend in
krijg op mijn kop
druppels voelen als hagelslag
broodkruimels spoelen weg
waar ik geen steek voor ogen zag
en denk aan lekkerder beleg
wat dacht je soms van pindakaas
gezellig lekker noten
de pot is leeg
ik denk hélaas
bij regen en verzopen
23022024
een maatschappij vol elentriek
voel me statisch geladen
en dan dat éne ogenblik
waarop ik werd verraden
23022024
de blokken aan het Kiel
gerezen uit de grond
zag iemand die er viel
ook iemand die erachter stond
23022024
een heg vol bruine bla'deren
hun takjes hangen dor
straks gaan we weer vergaderen
iets gaat niet goed
het zit niet snor
wat draaien rond de pot
oogluikend doch taboe
dat klantje hier
maakt me daar zot
& niemand weet wat ik hier doe
hoezo het zelf oplossen
ben ik dan soms 't probleem
ja dag
salut
de bossen
daar ga ik dan toch liever heen
23022024
zat gis'tren in een megadrasj
ben zeiknat thuisgekomen
tenue'ke nog steeds niet droog was
druppels nog in de bomen
de wind zat heel zwaar tegen
trap dapper door de storm
dan plots die felle regen
echt waar het was énorm
2 voetjes in het water
bottinnen lopen vol
slechts drie seconden later
niet echt goed wijs
betaal de tol
het regent nu al weken
en vaak tijdens mijn rit
de plaat draait grijs
blijft steken
in winternat
maar nooit meer wit
22022024
het licht oranje flikkert
een bord verspert de weg
een dapper kind dat knikkert
verliest zijn spel
da's brutte pech
zijn oog valt op een volle doos
leest daarop 't woordje ...burger
de hamvraag maakt hem beetje boos
"waarom ben ik geen durver"
begint wildweg te schoppen
als in met kaarten spelen
echt gast, kijk uit uw doppen
ga u elders vervelen
hij gaat zomaar wat dolen
de doos in frut vaneen
en denkt in parabolen
"waarom voel ik me zo alleen"
gevels besmeurt met vlees
hij weet het is zijn schuld
geen durver
maar zat bomvol vrees
"waarom verloor ik mijn geduld"
zijn moeder roept 'm binnen
ietske van komen eten
wil aan zijn hap beginnen
de doos op zijn geweten
22022024
de lucht kleurt al blauw zichtbaar
hoor mooi vogelgezang
de dag staat op
het wordt al klaar
na winterkort
al meer
wat lang
fietslampjes die nog branden
niet meer zo lang vandoen
licht draagt ochtend op handen
springt dan op rood
daarnet nog groen
zo zalig hoe het uur ontwaakt
en hoe ik dat beleef
mijn fietsketting
verroest
gekraakt
het een eigen dimensie geef
21022024
ik zat met een vies oesje
de baslijn zat heel diep
een codeine roesje
kort
ademig
een long gepiep
ik slurp aan een siroopje
de pijn verzacht mijn keel
ik heb een little hoopje
maar toch wordt het me weer teveel
ik barst los in een bui
waarin ik me verslik
stembanden worden lui
mijn middenrif krimpt in een hik
een gekke combinatie
nies zakdoeken kletsnat
wentel me in rotatie
en zink weg in een snikheet bad
20022024
ik snakte er echt naar
naar winters van weleer
2 skisporen
samen een paar
kriskrassen
een bevroren meer
hoe zalig indertijd
heel dik gekleed de vrieskou in
een slee die van de berg glijdt
gebroken arm
verzekering
roodroze koele wangen
wat handen rond een vuur
een warmte vol verlangen
de mingraden
de tem'pratuur
het sneeuwpopje vanbinnen
een neusje dat bevriest
kan alleen maar verzinnen
de winter die aan kracht verliest
19022024
hier ben ik weer
was even weg
verdwenen op 2 latten
de bergen in
fluister
wat zeg
schoonheid amper te vatten
we roetsjten naar beneden
dol van de berg glijden
het blikveld op het heden
& pijnpuntjes vermijden
de piste lag veel beter
veel beter dan verwacht
schoven meter bij meter
achter mij volgt een warme lach
het bracht me zoveel vreugde
ik snel het beeld bevries
de deugnieten die deugden
de sneeuw waarin ik me verlies
18022024
takken gaan gek bewegen
er woelt een dolle wind
het bos komt weer tot leven
of ook iets dat ik soms niet vind
14022024--->18022024
ff offline
op stap met de allergekste bende die ik ken
13022024
een zwarte raaf op wandel
doolt ergens in het bos
op zoek naar een vishandel
& vraagt raad aan een sluwe vos
het is hier toch naar links
de rosse speelt het vals
en beantwoordt heel slinks
langs rechts maakt ge een beter kans
de raaf volgt het verkeerde pad
ja gaat stilaan verdwalen
en ook niet in de gaten had
de vos komt hem inhalen
maar wil eerst nog wat spelen
daarna heel koel verslinden
de wurggreep en dan kelen
maar kan de raaf niet vinden
de vogel, tja gevlogen
zag plots bos door de bomen
de vos teveel gelogen
dat moest er wel van komen
13022024
mijn kopke zit bomvol
echt bommevol vol snot
echt waarkes het was echt geen lol
ik nies me hees
mijn stem kapot
de kou bijt in mijn kaak
ik voel de tranen rollen
en heel snel buiten adem raak
en moeizamer ga bollen
de griep is in het land
wie weet ben ik gestoken
of toch iets in die trant
als koorts is opgedoken
12022024
een omgevallen step
lag ergens in het gras
geclaxonneer
straks vast een mep
iemand die ongeduldig was
en raakt dan buiten zinnen
ik schrijf ze gulzig op
of waar ik zou beginnen
het rond punt waar ik zelf niet stop
12022024
de weg lag vol met takken
een boom was weggewaaid
had de moed laten zakken
daarbij het einde niet gehaald
12022024
het ging al lichtjes lichten
de hemel kleurde blauw
vogels floten gedichten
ontcijferd in ik hou van jou
09022024
mijn remmen gaan zwaar piepen
iedereen meteen wakker
ook zij die nog vast sliepen
gevolg een hoop gesakker
wat ik best kan begrijpen
wil ook nog wel een dutje
maar kon niet meer ontwijken
ben nu de kop van jutje
een onverlicht obstakel
en dan een felle bots
meteen een groots spektakel
de stilte overvalt heel plots
ik lig in een plas bloed
overal heb ik pijn
dit komt vast niet meer goed
wat zou er aan het handje zijn
dan hoor ik een sirene
geraak zelf niet meer recht
dit kunt ge toch niet menen
inderdaad
het is niet waar
het is dus ook niet echt
08022024
ik zat vast in een vlaag
en weer te laat vertrokken
de wolken hingen laag
er vielen regenvlokken
de sloot liep stilaan over
water vloeit over stenen
ik voel me de laatkomer
de wolken blijven wenen
mijn schoenen lopen onder
mijn sokken zijn kletsnat
dus ga ik verder zonder
duik onder in een liggend bad
07022024
het KMI waarschuwt
waarschuwt voor aqua plee-ning
voor wie vandaag soms huwt
draagt aangepaste klee-ding
06022024
zo boordevol van haat
je zag het in haar blik
ik schrik wanneer ze voor me staat
snap ervan echt geen sikkepit
06022024
zo groots
zo zalig
vogels vroeg uit de veren
hun fluitconcert meertalig
het wintertij wil keren
zo vrolijk
al klaarwakker
getweet & in gekwetter
oesj kijk die arme stakker
die voelt zich vast niet lekker
viel nu pas uit zijn nest
vol zorgen rond zijn kop
voelt zich niet al te best
en trekt dan aan de
noot
rem
stop
heel even dimt 't getsjielp
hij dacht hou toch je bek
alsof dat echt iets hielp
de vogels gaan weer vrolijk in gesprek
05022024
het ritje richting werkvloer
de wind viel heel zwaar tegen
een snelheidsduivel op de loer
iemand komt mouwtjes vegen
ik voel ze soms echt rakelings
tegen 40 bij uur
echt stiekem
geen bel
beetje slinks
zitten vast in een snelheidskuur
word dan gegrepen in de flank
ik vraag kan het wat minder
de wind fluistert in gure klank
't is de snelheidsverslinder
05022024
de ochtend in een grapje
windtegen en in bikini
de lente
stap voor stapje
hij voelt zich goed
of wacht toch ni
wat is er aan de hand
hij is z(o)waar neerslachtig
kom hier mijn vriend
geef mij je hand
soms
samen
soms
ook prachtig
04022024
ik dacht bliksem en donder
en toen kwam het idee
als wonder boven wonder
de dagen zaten vast goed mee
dus duik ik weer in beelden
grasduinen in wat zinnen
die me nooit echt verveelden
of waar ook te beginnen
02022024
de boeren hun protest
verkeersader ligt plat
baricade in fluo vest
bumpergewijs
geen enkel gat
trekken richting de grens
gaan lands wegen blokkeren
met slechts een sim'ple wens
blijf ons niet straal negeren
het land lijkt in een crisis
ge moogt er echt ni door
door tunnels en 2 visies
opstandigheid in boerenkoor
02022024
daar kwam hij dan in beeld
hoezoooooo
was hij nu tennisster
geen mening onverdeeld
vertraagd
wat vaag
van ergens ver
het was slechts in een flits
maar nu ben ik wel zeker
tijdens de ochtendspits
wint hij de wereldbeker
01022024
ik hoor het wegdek kraken
alsof het nog wat ijzig lag
de steenweg overstaken
de dode hoek
me dus niet zag
een route vol gevaar
dwaal af
dan weer alert
naar het rode licht staar
de boer die ons de weg verspert
elk om een eigen reden
ik ken alleen de mijne
en fiets richting mijn heden
een ander naar het zijne
01022024
ik zag een half rondje
heel fel
en heel hoog staan
een fractie
een secondje
een stille knipoog van de maan
't is tijd om te vertrekken
dus pak ik snel mijn biezen
en trek wat gekke bekken
heb nothing te verliezen
ben zo weer onderweg
aaaa beecee op de hielen
doen letterlijk wat ik hun zeg
en ga zo woordjes dealen