NOVEMBER
30112024
de mist hangt in het land
worden in zicht beperkt
geen steekje voor de hand
de dag onopgemerkt
de weg onder mij kraakt
auto's onder een pel
iemand die met een krabber schraapt
en bibbert bijna uit zijn vel
er hangt een hele gekke sfeer
dwaalt
lichtjes
door de nevel
druppelsgewijs kristalt hij neer
ijsvormig als een pegel
het heeft ook wel iets magisch
bijzonder mysterieus
terwijl alles heel vaag is
staat hij gewoon vlak voor mijn neus
29112024
de plotse hagelbollen
de eerste winterprik
wil sneeuwmanballen rollen
maar het tapijt ligt nog niet dik
29112024
figuren onverlicht
slen'tren door don'kre straten
ontrekken zich uit 't zicht
houden je in de gaten
ik ben ook nooit echt bang
toch kijk ik achterom
waar ik een stille nies opvang
dan volgt een hijg
een snelle gegrom
zou beter moeten weten
vraag toch wie er daar is
ben je me dan vergeten
uw echo in de duisternis
29112024
de weerman waarschuwt opgepast
er is niet overal gestrooid
grits nog een trui'ke uit de kast
dat lag nog netjes opgeplooid
dan duik ik in wat rommel
op zoek naar warme schoenen
geen sjieke van Van Bommel
die moet ik teveel boenen
puffend onder gelaagdheid
ik ben klaar voor vertrek
helaas zag ik weer niet op tijd
trap middenin een verse drek
de weerman had nog zo gezegd
voorzichtig als ge buitenkomt
maar ik had niet de link gelegd
daar ligt ook wel eens hondenstront
28112024
het wolkendek breekt open
de maan schijnt fel en hard
de nacht is uitgelopen
de dag staat nog even in wacht
wolken die tijd verdrijven
en soms willen verstoppen
de nacht kan écht niet blijven
maar wil ons toch nog foppen
de lucht oggt nu pastellichtblauw
en wil de maan gaan gommen
de zon kruipt stilaan uit de dauw
op nevelweb gesponnen
28112024
de lucht ijskoud
getint blauwgrijs
de maan recent volrond
een slippertje
gebroken ijs
gedragen door de ochtendstond
28112024
bij vertrek was het droog
watte droog????
waar zullen we dat schrijven
best in een dialoog
maar zal het ook zo blijven
miljaardedju het is wel fris
ik heb me zwaar mispakt
terwijl ik warme handjes mis
de tem'pratuur dieper gezakt
dus ga ik kouwkeskleumen
de ochtend lijkt bevroren
waar kristalschilfers kreunen
alsof ik ze kan horen
27112024
de gracht oververzadigd
ik zag het zo gebeuren
2 wielen zwaar beschadigd
van door de bochtjes scheuren
met veertig om de hoek
daar had hij niet verwacht
als in een stripjesboek
ontwijkt
doch tuimelt in de gracht
hoe gek hoe hij gaat spartelen
gewoon in ondiep water
waar eendjes vrolijk dartelen
kwakkwekkend om zijn flater
hij g'raakt weer op het droge
ik stilaan uitgeschatert
had misschien niet gemogen
het beeld ook weer verwaterd ...
27112024
was dikskes ingeduffeld
vocht tegen weer en wind
dat ons echt niet betutteld
weergoden zijn zwaar slechtgezind
wind gaat veel feller blazen
ik blijf niet overeind
blijft rond het voorval razen
wat grotendeels mijn kans verkleind
ik krabbel maar geraak niet recht
de wind laat me zelfs schuiven
dat komt niet goed
nee eerder slecht
verschrikt kirren 2 duiven
terwijl ik op een boomke knal
zie ik vallende sterren
of kwam dat vallen door mijn val
en ging de weg versperren
iemand die remt komt helpen
vraagt of het met me gaat
helpt wat met bloedjes stelpen
terwijl wind rond ons oren slaat
26112024
het bleef aanhoudend regenen
aan water geen tekort
de sloot
in stilte krekelen
de vissen zijn op wintersport
ik tuur over een dun laag ijs
en zie een fijne bast
geraak er zelf maar niet uit wijs
iemand die met zijn tandjes knarst
het ging doodsimpel om een vraag
het antwoord was heel brut
een daardoor bleef het ook heel vaag
blijf sjikken op nen tuttefrut
dan is het ijs gebroken
ik kon er niet aan doen
maar had de lont geroken
hoor eerst gekraak
& schept dan poen
26112024
a ha
daar was de rosse weer
een kat met scherpe nagels
ai nee niet doen
auwchie 't doet zeer
een regenbui vol hagels
misschien toch een voorbode
een koningkje dat wintert
iemand met vals en snode
plannen
dat zo verhindert
kijk kijk
nu spint ze weer heel krols
dat komt vast niet door mij
terwijl ik voorzichtig eens pols
valt ze me aan
los in mijn zij
miscchien was het achter de rug
ja zo is het gegaan
maak van een olifant
een mug
en moet nu in het hoekje staan
24112024
iemand brult door een megafoon
luidkeels
en veel te vroeg
een ander schreeuwt bijna synchroon
het leek op ruzie in de kroeg
maar het was heel wat anders
een metser en een lakker
tierende naar elkanders
heel de straat meteen wakker
iemand versuft tuurt door het raam
wat is er aan de hand
nog veel te vroeg om op te staan
staat er ergens een kot in brand
en ziet hoe blauwe zakken
geworpen door wat mannen
het er lekker van pakken
zalig zo vroeg ontspannen
wanneer ik al bijna vertrek
het is maar amper zeven uur
de overkant duikt weer in bed
zoekt oordopjes
slaapwel gebuur
23112024
al starend naar wat sterren
de nacht nog donkerkoud
en wist niet in hoeverre
hoe scherp de pijl
uit welk hout
er stond ook iets geschreven
heel vaag boven de mist
kon het niet zo goed lezen
woorden leken al half gewist
toch zag ik nog iets fonkelen
misschien was het een teken
of eigen hersenkronkelen
of niets dat je kon faken
en dan voel ik het warme hout
het smeult nog vurig na
het geurt heel vreemd
doch ook vertrouwd
dezelfde plek waar ik nog sta
23112024
ik las nog eens Descartes blanches
geschreven in een hut
het sprokkelvuur
de diepe trance
het fleecedeken
wat ingedut
meer eerst had je Brussel
haar ring
stoplicht pinkende lampen
het was zowaar niet echt mijn ding
kreeg stress
en ging verkrampen
kon niet meer met de snelheid mee
ik wou veel liever vluchten
ploeter me door de karrenzee
getoeter en vol zuchten
mijn voorhoofd baadt in parelzweet
mijn handen plakken rond mijn stuur
iemand die graag als spookje reed
of knettergek
of avontuur
g'raak veilig ter plekke
meteen voel ik de rust
krijg het zelfs zwaar te stekken
zowaar was veruit uitgeblust
zotzalig le petit mazot
ik kon er echt herbronnen
wil nooit meer weg
bey bey
let's go
schrijfsels
ook soms verzonnen
22112024
voel aan mijn vingertoppen
lichtjes tot half bevroren
kijk beter uit uw doppen
de straat loopt dood
verloren
hoezo hier zijn plots werken
een onverlichtte berg zand
die kon ik niet opmerken
rara
er middenin beland
met schepjes ook wat pontjes
graaf ik me dan maar uit
maar schup percies in rondjes
en zie dan plots'ling door de ruit
hoe daglicht mooi gaat schijnen
en straten zijn verbonden
werken die weer verdwijnen
de weg terug gevonden
22112024
iemand vertrok naar Pesche
ik was best stikjaloers
herinner me kraakvers
mijn voetsporen die oogden stoer
die allereerste keer
gespartel door veel slijk
zette meteen de sfeer
ik voelde me de queen te rijk
kon urenlang verdwalen
kwam amper iemand tegen
het woud vol regenstralen
gedachten die nooit zwegen
botinnen spikspansplinternieuw
meteen een modderbrei
l'eau noir
een vis
een kieuw
voelde me bijna even vrij
opwarmen bij de stoof
knikkebol bij een koffieslok
het vuurke bijna doof
het leek of ik wel zelf vertrok
21112024
zag iemand van de and're kant
hoe die kwam aangevlogen
zijn snelheid in de hoogste stand
en moest eraan geloven
daar mist hij dan een scherpe bocht
een tuimeling
een duik
dat had hij nu toch zelf gezocht
en belandt in een doornstruik
gehavend rechtgekrabbeld
waarna hij heel woest naar me blikt
binnensmonds nog wat brabbelt
gebaart iets van lotje getikt
verbaasd haal ik mijn schouders op
gaat ie nu echt staan dreigen
springt op zijn step, maar die's kapot
dat ligt wel aan zijn eigen
begint dan wild te vloeken
niemand die het echt horen wil
heeft zin in ruzie zoeken
ik vlucht weg naar het verre stil
21112024
hij leek wel op een mijnwerker
met op zijn helm een straffe lamp
die scheen heel fel en veel sterker
een overblijfsel van een ramp?
hoe mannen diep onder de grond
in hitte kolen scheppen
een zweetlijfgeur
een droge mond
het voorhoofd zachtjes deppen
doorgang
in smalle schachten
een lied van zeven dwerpen
vrouwlief zit thuis te wachten
huishoudt en afwast bergen
vol zwart geroet
bomvol de lift
bij nacht komen ze boven
daar wacht alvast een nieuwe shift
huiswaarts
en koolke stoven
20112024
de laatste meters van mijn rit
begint me daar te druppelen
het scheefkes tussen wolken zit
willen elkaar leegknuppelenn
ik krijg dan ook de volle laag
thuis ligt nog wat te drogen
het slipgevaar
best wat vertraag
ik zie geen hand voor ogen
en tuur langs een watergordijn
en laaghangende wolken
vraag me dan af waar moet ik zijn
als water fel gaat kolken
en dan word ik plots meegesleurd
verlies ook alle grip
besef maar half wat er gebeurt
bijt op mijn tandjes
ook mijn lip
en waag me aan een vlinderslag
alsof ik ga ontpoppen
gelukkig dat iemand me zag
regen wil maar niet stoppen
hij haalt me uit het water
ik daver
sta te druipen
slechts paar seconden later
had ik kunnnen verzuipen
20112024
aha daar was de Human League
denk aan mijn tienerjaren
het Lintfabriek
de dansmuziek
een bless met korte haren
Don't you want me baby
dat was een strikte vraag
i thought yes but then meaby
in antwoorden bleef het heel vaag
de tijd van zwarte jassen
van punten aan mijn schoenen
concertjes
contrabassen
ééntje uit de miljoenen
ik zag 'm in een flits
vloog juist iets in mijn oog
vroeg hei daar "alles kits"?
bestel een pintje aan den toog
dan vraagt hij naar ne chocomel
zak bijna door mijn benen
alleen de geur al
word onwel
en hij alweer verdwenen
19112024
de herfst is dikskes aangekoekt
vet nat bladertapijt
iemand die naar zichzelf zoekt
al veel langer het noorden kwijt
zijn blik is dikwijls vaag
en staart naar niets bijzonder
als ik er eens naar vraag
antwoordt hij iets van wonder
met kromgebogen rug
zijn schouders diep loodzwaar
keert naar zijn vaste plekje t'rug
blikt op het afgelopen jaar
dat was voor hem best heftig
hij lijkt wel uitgeteld
de tijd tikt richting zestig
ik had de foute vraag gesteld
19112024
een koprol op de vloer
een totter van de balk
moet dringend naar de koer
en hang nog vol met talk
de ongelijkeleggersbrug
ik doe een schietgebedje
nu kan ik dus echt ni meer t'rug
de coach geeft me een zetje
daar is dan al de laatste sprong
afduwen op uw handen
de voorzitter telt op de gong
de jury puntjesstanden
daarna kijk ik naar beelden
mijn totter boem pats knots
qua punten zeker scheelde
maar maakt me ook wel apetrots
17112024
dacht stiekem aan de oefening
maar maakte ze nooit af
gleed steeds weg in herinnering
echt telkens weer
het leek wel straf
wat had me onderbroken
en waar pik ik weer in
oeps had me daar versproken
ga snel in de verbetering
dat kost me steevast punten
wat blijft er mogelijk over
benieuwd wat ze me gunden
voor glimlach
die ik tover
17112024
vertrekkensklaar
verwacht een drasj
er is al zoveel water
de kust dat bijna eiland was
nooit vroeger
misschien later
toch heb ik mega keiveel zin
in fietsen door de regen
dat is echt waar heel maal mijn ding
zit er niet om verlegen
mijn rit start in de miezer
drupt amper op mijjn regenpak
voel me kleine verliezer
dit weertje neemt me in de zak
gelukkig voor de Westhoek
als er vandaag geen regen valt
valt wie weet wanneer snel het doek
trekt water weer
weer weg van 't land
16112024
de P&R Luchtbal
een vrouw stapt op de bus
maar komt daar zwaar ten val
zwijmelt
en valt dan van haar sus
noodlijn geactiveerd
hoor al sirenes loeien
hulpdienst snel arriveert
iemand komt zich daar moeien
het is zo'n meneer ramptoerist
die wil echt alles weten
aiai als hij eens ééntje mist
de vrouw bijna bezweken
een lichtflits op de achtergrond
een foto in de krant
de koptekst die eronder stond
schreeuwde bijna om
moord en brand
gelukkig kwam de vrouw erdoor
iemand werd plots haar held
was hem daar eeuwig dankbaar voor
dat werd niet in de tekst vermeld
16112024
ging gis'tren op mijn smoel
gestruikeld bij het lopen
recht op een paddenstoel
kabouterhuis gebroken
dan hoor ik een gekreun
vlak voor mij ligt een pinnemuts
ik kruip
heb pijn
zoek steun
schrik van de duizendpotenrups
maar raak zo ook verwonderd
en blijf nog even liggen
een wolk die over dondert
die overdonderd
drie gek dansende biggen
echt zalig toch die minipret
ik voor hun voeten viel
had ik wat beter opgelet
dan had ik ze niet eens gezien
15112024
iemand stopt aan het zebrapad
ik wil wel oversteken
maar dan knalt iemand in zijn gat
zeker niet goed gekeken
eerst was er nog een wild gefréen
maar duidelijk te laat
daarna wordt ie ook heel gemeen
de voorste op zijn bakkes slaat
verbaasd sta ik perplex
wat zijn dat voor manieren
de slager vlucht in een reflex
hoor nog zijn banden gieren
ik blik snel naar zijn nummerplaat
maar is al lang uit 't zicht
draai me om
zie wie op de straat
daar toch wel erg fel bloedend ligt
hij wou me overlaten
we staan nog aan de oversteek
blijf nog wat met hem praten
hij is beduusd en zwaar van streek
15112024
fietsend door diepe plassen
vanwege hoge waterstand
water liet ons verrassen
meteen staan alle straten blank
je zag zelfs nergens onderscheid
wist niet meer waar ik reed
iemand die naar de berm rijdt
alsof ie van een wipplank gleed
de weg lijkt op een swimming pool
met alle hens aan dek
de regen stroomt
af
recht op doel
en slaat zelfs ook zandzakjes lek
gevolg
grote ravage
van hebben en van houden
iemand zonder bagage
verliest wat hij opbouwde
zo gaan we voort
kijken niet om
maar is dat wel verstandig
fiets dapper door
de waterbom
onzeker en onhandig
14112024
de Kerst werd al wat voorbereid
huizen werden versierd
ik dacht amai da's goed op tijd
alsof het nu al werd gevierd
verwacht vol geduld Sinterklaas
vol leute
dol op marsepijn
maar krijg weer chocola hélaas
dat moet toch een vergissing zijn
laat ons nog wat novemberen
het gaat al snel genoeg
probeer me te rememberen
wat ik ooit aan de grijsbaard vroeg
en dan komt de flashback
van wat ik had gekregen
een veel te klein zwartpietjespak
ik was geen kind gebleven
14112024
ik voel iets op mijn hielen
krijg een heel eng gevoel
als twee verdwaalde zielen
ronddolen zonder énig doel
dan hoor ik het gehijg
en schrik ik me te pletter
alsof ik een attakske krijg
met kleine of hoofdletter
dus werp daarop mijn vraagteken
please laat me toch met rust
hoe vaak moet ik nog smeken
mijn rust echt absoluut een must
daar heb je dan de boemerang
die had ik wel verwacht
het duurt nu toch wel veel te lang
terwijl het ook afneemt in kracht
13112024
rond mijn stuur een lint van goud
door een collegaatje gestrikt
sinds zomer om zijn vader rouwt
daardoor nog grote wonden likt
recent ook weer gevallen
zijn ogen bont en blauw
daaronder zwarte wallen
littekens te'knen groen en grauw
wist niet meer wat gebeurd
dat klinkt als een slecht teken
de groeven die zijn facie kleurt
dat kan je echt niet faken
12112024
11112024
het kletsen tussen takken
of was het tussen bomen
waarin de zon gaat zakken
een avond vol fantomen
heb nog eens zin in vuurke stook
maar alle hout is veel te nat
ik zei het toch
zie daar dat spook
dat nog steeds tussen takken zat
bij nacht en hoogtij
wat een feest
de maan had fel geschenen
bij ochtend was weer elke geest
heel vluchtig snel verdwenen
10112024
hij brandde op mijn lippen
zat wondjes te verbijten
paddestoelen met stippen
oesterzwammen die splijten
vermengd in een pikante boel
echt waar wat was ie hot
als zomeravonden zo zwoel
maakte mijn kopke hé'lmaal zot
dat waren nog eens tijden
raakte vaak buiten zinnen
probeer nu te vermijden
niet meer opnieuw beginnen
10112024
dagteken 't jaar twee nul 16
en 2 dagen voor Kerst
heupwiegend met mijn mandolien
en teken hartjes om ter verst
ik vroeg me af
gewoon een vraag
g'raak ik ooit uitgetekend
kijk naar mijn blad
blanco vandaag
maar toch om beelden smekend
dus potlood in de slijper
en ga weer aan de slag
mijn sterren in de kijker
nu woensdag
nog lang voor Kerstdag
09112023RETOUR
al fietsend door de donk're nacht
de weg bezaaid met onverlicht
ergens een hoekje
iets verdacht
iemand die graag een brandje sticht
best moeilijk met die regen
zijn vlam gaat telkens uit
kan zo geen misdrijf plegen
lijkt op een diefstal zonder buit
onverwacht toch tegen de lamp
zijn schaduw in de schijnwerper
een revolver kringelt wat damp
't verhaal wordt vast nog sterker
tot op de spits gedreven
misschien kan het 'm boeien
en rent weg voor zijn leven
zou me beter niet moeien
0809112023
had er iets van gehoord
het deurgat
de verschijning
gedachten in de kiem gesmoord
dacht ook aan zijn verdwijning
waarschijnlijk zag ik slechts een geest
en vroeg nog
is dit echt
maar wie in mijn gedachten leest
weet dat ie slechts windei'ren legt
de vogel weer gevlogen
ik zag maar slechts zijn schim
ga zonder mededogen
het beeld wissen
het heeft geen zin
09112023
de smurrie in de plassen
nat aangekoekte bladeren
voor schuifgevaar oppassen
bijna het kruispunt naderen
de wegversperring aan de tram
het wit gestreepte rode lint
iemand vindt er duid'lijk niets aan
rukt het kapot als een klein kind
water spat van mijn banden
spettert in mijn gezicht
ik lijk te waterlanden
mijn blik strak op de weg gericht
en dan ga ik aan 't schuiven
had het nog zo gezegd
waar kale takken wuiven
is een zacht groentapijt gelegd
ik voel me zo nog vallen
op mijn smoel
boem knots pattat
zie sterren in getallen
sijpelt koude
alles kletsnat
08112023
de bus Rooseveltplaats
een staking bij de treinen
iemand wacht maar is toch gehaast
en denkt ervan het zijne
het spoor blijft hélaas leeg
nochthans had hij gehoopt
de bakker kneedt zijn deeg
hij toch maar snel een broodje koopt
die bus heeft hij nu ook gemist
misschien dan maar te voet
ai nee toch van perron vergist
daar komt de trein akke toet toet
nog koffie op zijn maag
te laat
het niet gehaald
gehaast was hij zelfs toch te traag
het gelag moest eerst nog betaald
08112023
het was plots een pak koeler
ik bibber uit mijn vel
het weer de boze doener
ik adem in terwijl ik tel
en blaas dan coole ademdamp
zichtbaar tussen twee oren
dag en nacht wisselen van kamp
voel me lichtjes bevroren
dus ga wat harder trappen
de beentjes op en neer
buiten een luchtje happen
duidelijk bij veel frisser weer
07112023
ik was stevig geladen
de grote doos retour
al hobbelend over paden
Hoboken richting werkvloer
de rugzak van the north face
van het grootste formaat
alsof iemand me erop wees
of gaf me misschien goede raad
denk daarom aan de inhoud
waarom mijn rit zo zwaar
liep er dan ietske grondig fout
of bracht ik mezelf in gevaar
ik kon het niet beduiden
tot ergens halverweg
een belletje ging luiden
daar stond ik weer met bandenpech
0706112023
misschien was het echt Noorderlicht
hoe avondlucht verteert
kleurt roodpaars blauwgeel evenwicht
of had ik het weer getruckeerd
06112023
hier was ik weer zo 's morgens vroeg
vakantie vloog voorbij
daarvan krijg je ook nooit genoeg
het mocht best wat langer voor mij
voor 't eerst fiets ik door winteruur
het fietspad ligt bedekt
de bladspiegel, het weer wat guur
kleurt alles groengeelbruin gevlekt
kraakt wat als een tapijtje
zoals bij versgevallen sneeuw
iemand glipt uit het rijtje
schuift uit
heel pijnlijk klinkt zijn hulpgeschreeuw
het wordt duid'lijk oppassen
de rit van elke dag
pinklichtjes fluojassen
opdat iemand me zeker zag
05112023
woehoew
StuBru
een uurtje Muse
ik wrijf blij in mijn handjes
nothing to hide
nothing to loose
en loop er zelfs de kantjes
af
...bij 5 kilometer
ik brul luidkeels
een valse noot
nee echt, kan écht niet beter
maar lach wel al m'n tanden bloot
minder bekende nummers
doch ken ze bijna allemaal
gitaren, zang of drummers
kraken een noot met een verhaal
wow
wat een zalig uur
ben hélemaal in de ban
't is echt geen gril
nee ook geen kuur
ik ben gewoon een grote fan
03112023
yeah daar is meneer conducteur
wow die draagt sjieke schoenen
het haalt mijn ritje uit z'n sleur
vraag of ik ze mag boenen
hij ploft neer op een zitje
ik vraag
'heb jij betaald'
hij lacht
stralend gebitje
vanwaar heb ik dat lef gehaald
dan denk ik aan een grap
knoop veters aan elkaar
en bij de eerst stap
sta ik met open armen klaar
ik zie 'm zo nog vallen
aiai voor mij te zwaar
eerst had ik nog wel ballen
maar nu smoor ik vast een sigaar
hulpvaardig help ik 'm weer recht
mompelt een dankuwel
terwijl hij me terloops nog zegt
voor deze keer red ik uw vel
03112023
gepakt
gezakt
richting station
mijn zadel staat zo laag?
ik vroeg me af
wist niet waarom
het was ook niet meteen een vraag
had iemand zitten sleutelen
of was dit soms een puzzelstuk
terwijl ik sta te reutelen
doe ik een gok op puur geluk
en zet'm op hogere stand
verlies snel de pedalen
totter op straat
verlies een tand
oeps wie gaat dat betalen
03112023
heel gek hoe wind kan klinken
alsof klaterend water
waarin een schip kan zinken
kan janken als een kater
03112023
het bospad kraakt en wiegt
een storm beheerst in tijd
een valk verschrikt wegvliegt
bij dit weer best het bos vermijd
gemakkelijk gezegd
maar konden het niet laten
de valk vervoegt de specht
houden ons in de gaten
alsof een arendsoog
spot alles wat we doen
hé kijk daar
hé kijk
een regenboog
zijn kleur varieert over het groen
03112023
ik was een echte vogelleek
mijn kennis puur nihil
terwijl ik eventjes niet keek
zag iemand door een verre bril
hoe vleugels tegen blauwe lucht
in slagzinnen getekend
de Eifel in een klein gehucht
veel meer dan niets betekent
02112023
was ik maar een stukje schors
hangende tussen takken
mijn naam was ongetwijfeld George
en wou wel wat hout hakken
02112023
eerst heerste grootse stilte
vanaan de top tot in het dal
toen ontpopte zich wilde
wind aangewaaid van overal
boomtakken gingen kraken
we werden ongerust
iemand liep weg
moest braken
het was onveilig op de kust
we stapten dapper voort
wat kon er ons gebeuren
totdat een tram ontspoort
met openslaande deuren
een stelletje vanaan de zee
en propvol met toeristen
een daguitstap
het viel niet mee
alsof ze zich vergisten
ik keek in de eerste wagon
alvorens ik wat vragen wil
word ik geprikkeld door de zon
op de top wordt weer alles stil
02112023
een krakende trap na Halloween
iemand stapt tree na trede
had vooral geen angst meer gezien
het feest al lang vergeten
was toch van iets geschrokken
een bezem in de bezemkast
wat ondergoed wat sokken
of een te lang gebleven gast
nog starend in het niets
zag hij nog hoe twee benen
vertrokken op een fiets
zijn angst ook weer verdwenen
02112023
vader verdween in 't bos
denk huilend aan een wolf
wie weet een sluwe vos
een tweeloop en een kolf
miljaar
da's waar
't is jachtseizoen
het loopt hier vol met wild
zal haasje over moeten doen
denk daarbij aan het spelend kind
dan volgt plots de luide knal
boomtoppen schudden wakker
het kind loopt bijna in de val
brood kruimelt bij de bakker
vindt zo veilig zijn weg terug
achter hem loert gevaar
nog vijf stappen over de brug
thuis gaart moeder het wild al klaar
02112023
de reiger duidelijk in zijn sas
tureluurt naar wat vissen
denkt aan een maaltijd eerste klas
wil die zeker niet missen
de stroming kronkelt snel
de storm zwelt nog wat aan
zie op zijn rug strak kiekevel
terwijl hij stokstijf stil blijft staan
dan laat ie me plots schrikken
zijn bek schept gulzig hub
en moet maar 1 keer slikken
dit was de vis zijn laatste blub
01112023
staar naaar een schilderij
zie een getekend hert
1 met een groot gewei
dat iedereen de weg verspert
of wacht ik zie een heks
het hert tekent haar mond
ik sta bijna perplex
hoe de heks het gewei verslond
sparren vlechten haar haren
bedekken ook de ogen
hoe langer ik blijf staren
hoe minder het vermogen
om nog helder te denken
de echo van een toverspreuk
aan wie dit tableau schenken
getekend door een oude beuk
01112023
ik volg blindelings hun spoor
zonder dat ze beseffen
ze hebben echt totaal niets door
tot een hond luid gaat keffen
ze schrikken bijna honds dolheid
waar kom jij plots vandaan
ik vraag heb je dan even tijd
of moeten jullie verder gaan
dan gaan ze rustig zitten
begin aan mijn verhaal
de hond speelt met een kitten
de kat miauwt een and're taal
de dag vedwijnt in nacht
ze blijven geboeid luisteren
de sterren houden wacht
terwijl maan gaat verduisteren
het is nu pikkedonker
nog niet alles verteld
de jonkvrouw en haar jonker
al snurkend liggen uitgeteld
vertrek op kousevoeten
en laat ze slapend achter
een briefje met de groeten
het ronken stilaan zachter
zo kan ik ook verdwijnen
terwijl ze zich afvroegen
de dag die weer gaat schijnen
de twee weer ga vervoegen
01112023
eerst bergop
dan weer downhill
het wordt een pittig loopje
niet om de tijd
maar puur op wil
of tegen een windstootje
't is hier best heuvelachtig
dat ben ik niet gewoon
links van mijn oogt het prachtig
maar rechts blikveld is ook écht schoon
mijn loopje gaat maar traag
raak zelfs amper vooruit
heel moeizaam en gestaag
totdat ik dan plotsklaps besluit
trek onverwacht een sprint
de zon hangt boven mij
ben sneller dan de wind
en loop 'm rakelings voorbij